Παρασκευή, Μαρτίου 23, 2007

ΑΜΑΛΓΑΜΑΤΑ, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, 22 Μάρτη 2007








Όταν η μουσική συναντά άλλες τέχνες,
τότε λέμε:

"σμίγει (;)", "συνεργάζεται (;)", "υπηρετεί (;)", "υποτάσσεται (;)".


Σε όλα αυτά τα εντός παρενθέσεων ερωτηματικά ο συνθέτης Αλέξανδρος Μούζας έδωσε ως απαντήσεις την κατάθεση των εμπειριών του από τις συνεργασίες του με τον χορογράφο Κωνσταντίνο Μίχο και την χορευτική ομάδα "Λάθος Κίνηση" (Trisha never left home, 1999, παραγγελία Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και Papageno), τις αναφορές στο έργο του Struwwelpeter βασισμένο σε παραμύθια του Eric Hoffman, (επίσης παραγγελία του Μεγάρου, σε σκηνοθεσία Μαρίας Γιπαράκη), καθώς και τις λεπτομέρειες για τις τεχνικές μεθόδους που ακολούθησε φτιάχνοντας τη μουσική για το βραβευμένο annimation του σκηνοθέτη Σπύρου Ρασιδάκη "Law of Gravity".
Επίσης, με μεθοδικότητα προσέγγισε θέματα επαγγελματικής, καθαρά, συνεργασίας ενός συνθέτη με χώρους όπως η διαφήμιση και η μουσική για τηλεοπτικές παραγωγές, αναφερόμενος στα σποτ του για την "Ολυμπιάδα της Αθήνας 2004", καθώς και στη μουσική του για διαφημίσεις και για διάφορα πολύ γνωστά και επιτυχημένα σίριαλ, αφήνοντας μάλιστα να διαγραφεί ένα υπομειδίαμα.



η εκδήλωση αυτή της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών ήταν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θόδωρου Αντωνίου.

4 σχόλια:

Αθήναιος είπε...

Κρίμα που η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την ημέρα που χάλασε ο κόσμος από τη βροχή. Είχα δώσει ραντεβού εκεί με κάποιον φίλο που είναι που ασχολείται με την Πληροφορική αλλά έχει σπουδάσει και μουσική και σκέφτηκα πως θα το έβρισκε ενδιαφέρον. Μου έστειλε δύο φορές sms με τη φράση :"Κρίμα που δεν ήρθες, χάνεις!".

Ελπίζω να μην τριτώσει με τη συναυλία της ερχόμενη εβδομάδας!

Unknown είπε...

Παιδιά, αν φοβόμαστε βροχές-πλημμύρες-πορείες κλπ κλπ, κάθε φορά που στην ωραία τούτη πόλη συμβαίνει κάτι ενδιαφέρον, τότε θα χάνουμε πολλά. Η εκδήλωση ήταν αυτό το επιτέλους "διαφορετικό" που προσωπικά μου έχει λείψει.

Αθήναιος είπε...

Δεν φοβόμαστε αλλά ξυπνάμε από τις 6 το πρωί, μην πω και νωρίτερα κι όταν φτάνει 7, είμαστε σε προάστειο και βρέχει τουλούμι, θυμόμαστε πως έχουμε και μία ηλικία, πάντως γενικά έχετε δίκιο.

Unknown είπε...

Μην το βάζετε κάτω ! Ο πολιτισμός αξίζει κάθε θυσία και δυστυχώς καθημερινά καλούμαστε να κάνουμε γι' αυτόν πολύ μεγαλύτερες θυσίες από "μια βροχή με το τουλούμι" ;-)) Ας μην μένουμε λοιπόν στη βροχή, αλλά σε όσα μας έδωσε η χτεσινή παρουσίαση !