Τρίτη, Οκτωβρίου 16, 2007

Η ΦΩΝΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ με τον Σπύρο Σακκά


Τρίτη 23 Οκτωβρίου,
διάλεξη στις 7.00 μμ,
συναυλία στις 8.30 μμ,
στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

- Το ταξίδι της Φωνής μέσα στο «άπειρο» των
σωματικών μας χώρων.
- Όχημα πάντα η ψυχή!
- Στόχος, το «απόλυτο» της ελευθερίας μέσα από το «συνειδητό» της ανθρώπινης φωνητικής
τέχνης!
- Η τέχνη που διαγνώνει και θεραπεύει!
- Διαγνώνει την ποιότητα ζωής στο χθες, στο σήμερα και θεραπεύει την ποιότητα του αύριο!
- Φωνή χωρίς όρια!
Μέσα στον άφθαστο πλούτο των χρωμάτων της ανθρώπινης εκφραστικής, η φωνή χωρίς κανένα όριο συνταξιδεύει με σύντροφο την αθωότητα του «πνευματικού σώματος» και την ελευθερία της φαντασίας, που αχαλίνωτη ξεχύνεται προς όλους τους… «αστερισμούς», αναζητώντας μέσα από το «πραγματικό», το «ονειρικό». Το απέραντο εκείνο τοπίο της αστείρευτης αληθινής τέχνης του ανθρώπου!


Η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών,
σε συνεργασία με την Ελληνοαμερικανική Ένωση και το Hellenic American University,
παρουσιάζει μια εκδήλωση αφιερωμένη
στην ανθρώπινη φωνή.

Την Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007,
στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, τηλ. 210-3680900)
στις 19.00 ο Σπύρος Σακκάς μιλάει για την ανθρώπινη φωνή
(The Human Voice. Η διάλεξη πραγματοποιείται στην αγγλική γλώσσα),
ενώ στις 20.30 ακολουθεί συναυλία με θέμα
«Η ΦΩΝΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ - Η ποίηση της Ελληνικής φωνής».

Στη συναυλία συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά) :
Χρόνης Αηδονίδης
Νένα Βενετσάνου
Σαβίνα Γιαννάτου
Δώρος Δημοσθένους
Δημήτριος Κασιούμης
Λυδία Κονιόρδου
Παναγιώτης Κουτράς
Πολυφωνικό Σύνολο «Χαονία»
Δόμνα Σαμίου
Τζούλια Σουγλάκου
Ευγένιος Σπαθάρης
Ταξιάρχης Χάνος

Στο πιάνο ο Φρίξος Μόρτζος.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Χωρίς Δόμνα Σαμίου, Χρόνη Αηδονίδη και Ταξιάρχη Χάνο, αλλά με εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους άλλους, μια πετυχημένη βραδιά. Όλοι τους κατέθεσαν κάτι σημαντικό εκεί, αλλά πως να μην συγκινήσει ο μοναδικό ς Ευγένιος Σπαθάρης. Πώς πέρασαν τα χρόνια....

Ανώνυμος είπε...

Οι απουσίες δε με ενόχλησαν πραγματικά καθόλου. Ενθουσιάστηκα -για να μην πω παρέλυσα- με τη στιβαρή και αγέρωχη φωνή της Λυδίας Κονιόρδου, εντυπωσιάστηκα από τις φωνητικές ικανότητες της Σαβίννας Γιαννάτου, χαμογέλασα με το πάθος του ήδη 87 χρονών Ευγένιου Σπαθάρη, συγκινήθηκα απίστευτα από το πολυφωνικό σύνολο Χαονία (θυμήθηκα την ηπειρώτισσα γιαγιά μου) και λάτρεψα για ακόμα μία φορά τον τόσο ταλαντούχο καλλιτέχνη Δώρο Δημοσθένους. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να είναι τόσο καλή η συναυλία αλλά τελικά η οργάνωση ήταν πολύ καλή και οι καλλιτέχνες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, σε ένα όχι και τόσο ακουστικά κατάλληλο θεατράκι.